 |
Nawigacja |
|
|
Użytkowników Online |
|
|
 Gości Online: 3
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanch Uzytkowników: 970
Najnowszy Użytkownik: lublin
|
|
|
|
|
|
|
Zgwałcony głos ludu. Bożek „demokracji” odsłonił swe brutalną MORDĘ. |
|
|
Kryzys grecki ma nie tylko wymiar ekonomiczny. Ma także, a nawet przede wszystkim, wymiar polityczny. Na naszych oczach podeptane bowiem zostały wszelkie demokratyczne mechanizmy, a wola greckiego demos została brutalnie i publicznie zgwałcona.
Uświadommy sobie bowiem, co się właściwie stało w ostatnich dniach - demokratycznie wybrany rząd Grecji zarządza ogólnonarodowe referendum, w którym pyta naród, co ma robić. Demos odpowiada jednoznacznie i jasno - ma zerwać negocjacje z Brukselą i odrzucić proponowany przez nią plan naprawy finansów państwa. Co jednak kilkadziesiąt godzin później robi grecki premier? Zgłasza w Brukseli chęć kontynuowania rozmów, a dokładnie tydzień po jasnej decyzji swych obywateli ogłasza podpisanie porozumienia z unijnymi mandarynami.
Kryzys demokracji
Sprawa jest boleśnie oczywista - wola narodu greckiego, wyrażona w formie najbardziej oczywistej i jasnej, czyli w referendum, została zlekceważona zarówno przez władze UE, jak i własny rząd. Nikt się na nią nie ogląda, nikt się z nią nie liczy, nikt jej nie respektuje. Traktowana jest jedynie przez obie umawiające się w Brukseli strony co najwyżej jako jeden z elementów gry negocjacyjnej. Elity krajowe oraz elity europejskie całkowicie "zbajpasowały" głos narodu i uznały go jedynie za teatralny gest i mało znaczący fenomen, z którym jakoś muszą sobie poradzić. Ale na pewno nie muszą się z nim liczyć. To właśnie zobaczyliśmy w ostatnich dniach i to właśnie jest najbardziej uderzające w całym greckim dramacie - nie kryzys gospodarki, ale kryzys demokracji.
Nie pierwszy raz zresztą w ostatnim czasie zdarza się elitom europejskim, w ścisłej kooperacji z elitami lokalnymi, dokonywać jawnego gwałtu na demokratycznie wyrażonej woli europejskich narodów. Działo się to już wiele razy i na wiele sposobów, ale najbardziej widoczne było w przypadku lekceważenia głosu obywateli unijnych państwa wyrażanych w najbardziej prostej i bezpośredniej formie, czyli w referendum.
Ignorancja władzy
W ostatniej dekadzie mieliśmy kilka bulwersujących przypadków całkowitego zignorowania woli europejskich narodów. Spektakularnym tego przykładem było to, jak potraktowano sprzeciw wobec traktatu konstytucyjnego wyrażony przez narody Francji i Holandii w 2005 roku. Oba odrzuciły w referendum jego ratyfikację. Co więc zrobiono? Pod nieco zmienioną formą i pod inną nazwą przyjęto dwa lata później ów dokument, ale już nie w drodze demokracji bezpośredniej, lecz przez parlamenty obu krajów. Zupełnie nie licząc się z wolą francuskich i holenderskich wyborców, unijne i lokalne elity przyjęły rozwiązania prawne, znacząco ingerujące w wewnętrzne sprawy obu krajów, ponad głowami społeczeństw, które kilkanaście miesięcy wcześniej powiedziały stanowcze "nie" dalszej integracji (szczególnie jednoznaczne były wyniki holenderskiego referendum, w którym przeciwko przyjęciu traktatu opowiedziało się prawie 62 proc. społeczeństwa).
Jeszcze brutalniej potraktowano naród, który nie był współzałożycielem Wspólnoty w latach 50., tylko dołączył do niej dwie dekady później. Mało kto protestował wobec tego, co uczyniono z decyzją Irlandczyków, którzy odrzucili w 2008 roku traktat lizboński. Mało kto protestował, gdy rok później zmuszono ich do ponownego głosowania nad tym samym aktem prawnym. Mało kto też protestował, gdy zastraszano i przekupywano ich w ciągu tego roku, gdy indoktrynowano ich za unijne pieniądze, gdy grożono unijnymi sankcjami za ponowny sprzeciw. Gdy w końcu biedni Irlandczycy pokornie poczłapali do lokali wyborczych i zagłosowali zgodnie z życzeniami europejskich i krajowych elit, "wszyscy" odetchnęli z ulgą, że wreszcie udało się rozwiązać ten ambarasujący problem.
Puste hasła
Od tamtego czasu wiele razy, choć w mniej spektakularny sposób, europejskie elity ignorowały decyzje lokalnych społeczeństw. Dziś już wiemy, że to te pierwsze odwołały demokratycznie wybranych premierów Włoch i Grecji, gdy uznały, że chcą mieć innych partnerów w Rzymie i Atenach. To właśnie unijni mandaryni po wielekroć łamali zasady solidarności i demokracji wewnątrz-unijnych, np. w prowadzeniu negocjacji z Putinem nie przez wybranych do tego przedstawicieli, ale przez przywódców Niemiec i Francji. To wszystko działo się na naszych oczach, ale mało kto chciał to widzieć.
Podobnie jest z tym, co właśnie dzieje się w Helladzie. Wolny głos narodu greckiego został całkowicie zagłuszony przez pakt europejskich elit z ich lokalnymi odpowiednikami. Grecki demos powiedział głośne "nie" kontynuowaniu rozmów z Unią, ale nikt w owej Unii oraz nikt w Atenach się tym nie przejął.
Zgwałcenie greckiego demos, tak jak poprzednio Francji, Holandii czy Irlandii, odbywa się w obecności dziesiątek kamer i setek dziennikarzy. Oglądają to miliony widzów. Ale nikt nie chce zobaczyć tego, jak brutalnie i bezceremonialnie z wolą wyborców obchodzą się europejskie elity.
Najbardziej dramatyczne jest to, że nie dzieje się to w podzwrotnikowej Afryce czy w jakimś latynoskim państwie, lecz w Unii Europejskiej, która hasła demokracji ma wypisane na swoich sztandarach. Ale - jak widać - tylko tam.
Marek Migalski
www4.rp.pl |
|
| |
Dodane przez prakseda
dnia lipca 15 2015 19:58:23 ·
9 Komentarzy ·
13 Czytań ·
|
|
|
|
|
|
Komentarze |
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
Oceny |
|
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Shoutbox |
|
|
Tylko zalogowani mogą dodawać posty w shoutboksie.
|
|
|
|
|
|
