 |
Nawigacja |
|
|
Użytkowników Online |
|
|
 Gości Online: 4
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanch Uzytkowników: 970
Najnowszy Użytkownik: lublin
|
|
|
|
|
|
|
„Stanowisko wszechświatowe żydów “ |
|
|
Oto co pisze Kurt Mtinzer w książce swojej "Droga do Syjonu":
"Nie tylko my, żydzi, jesteśmy tak zwyrodniali w tej epoce ogólnego zwyrodnienia kultury. Wszystkie rasy europejskie są zatrute przez nas, mają krew przez nas skażoną. Możecie nas nienawidzieć, możecie nas wypędzać, mogą ludy triumfować nad naszą słabością fizyczną, ale pozbyć się nas nie można. Myśmy się wyżarli w narody, splugawili ich rasy. Panowania naszego ducha zmóc już nie będzie można nigdy".
A Natan Creimeux w "Odezwie Międzynarodowego Związku Żydów" w r. 1889 powiedział: Każdego dnia rozszerza się sieć, którą Izrael zarzucił na świat. "Nowe mesjaniczne państwo, nowe Jeruzalem musi powstać na miejsce cesarzy i papieży".
Sławne są w czasach ostatnich tzw. "Protokóły Mędrców Syjonu", znane Rozwojowi. Natomiast nieznaną jest inna książka, która to samo głosi, co Protokóły. Oto żyd Brafmann w książce swojej pod tytułem "Żydzi i Kahały", wydanej w Wilnie w r. 1870, będącej jakby szkicem prawa obyczajowego żydów, mówi, co następuje:
"Bracia! Od wielu lat trwa walka narodu żydowskiego o panowanie nad światem, które przyrzeczone już Abrahamowi... Jesteśmy hańbieni i poniżani, ale wytępić nas nikt nie zdoła. Osiemnaście wieków należało do naszych wrogów; następne jednak będą niepodzielnie naszym udziałem. Będziemy władcami całego świata."
A dalej powiada:
"Nie przerażajcie się, że mnóstwo żydów chrzci się. Oni będą najlepszymi naszymi pomocnikami, będą stopniami, po których dojść możemy tam, dokąd nie mogliśmy wejść, będąc żydami.
Nie trwóżcie się: ten chrzest nie zmieni ani na jotę ducha, etyki, dążności żyda. Za paręset lat, a może prędzej, nie będziemy potrzebowali nawet pozornie zmieniać wyznania; przeciwnie, wszyscy chrześcijanie zapragną przejść na wiarę Mojżesza, lecz my ich odtrącimy z nienawiścią i pogardą".
Cokołwiek by się mówiło, stwierdzić trzeba i można, że dziś żydostwo jest na takich szczytach, na jakie wspiąć się nie zdołało od czasów Heroda.
Przytoczę tu zdania o żydach ludzi, którzy są z innego obozu niż ja, dajmy na to, więc i wrogów katolicyzmu i wrogów nieraz chrześcijaństwa samego, a więc np. Mahomet, który w "Koranie" powiada:
"Bóg zawarł ongi przymierze z Izraelem, ale Izrael zdradził Boga, dlatego został wyklęty przez Boga. Żydzi są oszustami z bardzo małymi wyjątkami".
Giordano Bruno w pracy swojej "Speccio della bestia triomfante" powiedział o żydach: "To zawsze czołgające się i zamknięte w sobie plemię nieznośne dla innych narodów, zwierzęco je nienawidzi i jest słusznie przez nie znienawidzone".
Luter w pracy swojej: "O żydach", w rozdziale zatytułowanym: "Święte Imię Boga", powiada:
"Ja znam ich pisma. Nienawidzą nas, goimów. W szkołach swoich i książkach pogardzają nami. Oszukują nas przez lichwę i wyzyskują, a co najstraszniejsza, sądzą, że w ten sposób służą swemu Bogu".
Goethe w pracy swojej "Wilhelma Majstra lata i wędrówki" powiada:
"Jeżeli chcemy być państwem idealnem, musimy się pozbyć wszystkich żydów. W jaki bowiem sposób żyd może być czynnikiem kultury, jeżeli neguje podstawę i źródła naszej cywilizacji"?
Kant w swojej "Antropologji pragmatycznej", wydanej w roku 1798 w Królewcu, twierdzi:
"Dziwne i niepodobna jest pojąć w jaki sposób naród ów, prawie z samych handlarzy złożony, grasuje między innemi narodami, wyzyskując je".
Napoleon, w mowie swojej z 6 kwietnia 1806 r. do Senatu wygłoszonej, wyraźnie powiedział:
"Musimy żydów uważać nie tylko za odrębną sektę religijną, lecz i traktować ich, jako osobny naród. Żydzi są rozbójnikami naszych czasów, istnymi krukami".
Karol Marx, sam żyd z pochodzenia, apostoł socjalizmu, w pracy swojej: "Die Faeigkeit derheutigen Juden", w 1843 r. wydanej, na str. 211 tak powiada:
"Bogiem żydów jest weksel. Twardą naturę żydowskiego charakteru nie należy tłumaczyć ich religią, ale tem, co służy za podstawę religii żydowskiej, mianowicie ich egoizmem".
Renan w pracy swojej: "Żydostwo z punktu widzenia rasy i religii" powiada:
"Nienawiść i niechęć do żydów była powszechną już w czasach starożytnych. Wszędzie, gdzie żydzi panowali, życie pogan stawało się nie do wytrzymania, żadne okrucieństwo nie mogło iść w porównaniu z żydowskiem".
Oto są opinie ludzi światowej sławy o żydach.
W czasach dzisiejszych powiał nowy prąd po świecie. Oto wśród narodów zachodniej cywilizacji ukazują się wysiłki, które pragną na światło dzienne wyprowadzić to straszliwe zagadnienie, jakiem jest kwestia żydowska.
We Francji żydzi zgromadzili już w swych rękach, według obliczeń, 28% nieruchomości. Dlatego Charles Maurras w swojej "L'Action Française" woła do Francuzów, przestrzegając ich przed niebezpieczeństwem zamachu żydowskiego na cywilizację dzisiejszą. Oczywista, że i my jesteśmy zainteresowani, gdy Francuzi biorą się do rozstrzygania kwestii żydowskiej.
W r. 1872 w "Republique Française" Gambetta pisał:
"Rosja może być sprzymierzeńcem Francji wtedy tylko, gdy nie będzie oddzielona przez samodzielną Polskę".
A ponieważ już jest ta samodzielna Polska, więc dziś musimy sobie zdać sprawę, że choćby najpotężniej Niemcy wraz z żydami sprzeciwiali się temu, Polska będzie po wszystkie czasy sprzymierzeńcem Francji.
W Anglii też powiał prąd żydoznawczy. Organizacja dziś tam szeroko rozpowszechniona pod nazwą "The Britons" głosi o zamachu żydowskim na Anglię i świat cały i w swych odezwach kreśli takie zapytania:
"Kto jest dziś największym sędzią w Anglii? Żyd. Kto jest pierwszym komisarzem pracy? Żyd. Kto jest sekretarzem Stanu Indii? Żyd. Kto jest prywatnym sekretarzem Lloyd George'a? Żyd. Kto kontroluje nasze teatry? Żyd. Kto inspiruje naszą politykę rządową? Żyd. Kto nas paczy i prowadzi do strajków? Żyd. Kto bez praw a powrotu powinien być do Palestyny wysiedlony? Żyd".
"Morning Post" otwarcie stawia kwestię żydowską, podkreślając, że na zgromadzeniach bolszewickich w Londynie przeważają żydzi i zapytuje:
"Jeżeli wy, żydzi, powiadacie, że nienawiść do Rosji prowadziła do tworzenia bolszewizmu tam, to czemże myśmy się przyczynili do tego, że robicie to samo u nas?"
Chamberlain w pracy swojej "Podstawy XIX wieku" napisał:
"trzeba być albo ślepym albo człowiekiem złej woli, aby nie przyznać, że problemat wytworzony przez wtargnięcie do nas żydostwa należy do najniebezpieczniejszych w czasach obecnych".
Powiał też prąd żydoznawczy na "Dalekim Zachodzie", bo oto przypomnieli sobie naraz Amerykanie, że w samym New Yorku jest 1 1/2 miliona żydów, 5000 organizacji żydowskich, że budżet gminy żydowskiej wynosi tam 17 1/2 mln. dolarów, to znaczy więcej, niż budżet niejednego z państw bałkańskich.
Przypomnieli sobie Amerykanie, że żydzi zaczynają dziś światu całemu głosić, iż to właśnie oni przyczynili się do odkrycia Ameryki przede wszystkiem, albowiem oni sfinansowali wyprawę Kolumba, a żyd de Torres pierwszy z wyprawy Kolumba postawił nogę na Nowym Świecie. Amerykanie tedy, którzy wiedzą, co to jest duma narodowa, zaczęli jasno tę kwestię stawiać.
Akcja, rozpoczęta w Stanach Zjednoczonych przez wybitnego przemysłowca Forda, jest pierwszym okresem olbrzymiej fali, jaka zaczęła w kwestii żydowskiej rozlewać się w Nowym Świecie.
W piśmie swem: "The Dearborn Independent", które się rozchodzi w tysiącach tysięcy egzemplarzy, Ford wykazuje, w jak olbrzymiej zależności finansowej od żydów znajduje się dziś Ameryka, jak wykupują oni nieruchomości we wszystkich centrach cywilizacji tamtejszej.
My, Polacy, stojąc dziś wobec tego najnowszego i zdecydowanego wysiłku Amerykanów, którzy starają się wyświetlić kwestię żydowską, musimy zawołać: Cześć im wszystkim, a przede wszystkiem szlachetnemu Fordowi, co ma odwagę stawiać jasno kwestię żydowską w oczach świata!
Dziś, kiedy świat cały interesuje się żydostwem, trzeba jasno zdać sobie sprawę, że oni, nie kto inny, są zarazkami i miazmatami rewolucji światowej. Czy jasnowidzenie, czy organizacja ich olbrzymia sprawiła, że już rękopis syjonistów z r. 1903 przepowiedział przebieg wojny światowej, wyniki jej i stosunek żydów do konferencji pokojowej i traktatu .
Słyszeliśmy o "Protokółach mędrców Syjonu". Dziś, gdy się słyszy sprecyzowane subtelnie zarzuty, które starają się złamać autentyczność tych "Protokółów", trzeba mimo wszystko przyznać, że autorowie "Protokółów" byli ludźmi proroczego jasnowidzenia, albowiem tam z niezwykłą dokładnością przewidziane jest to, co się obecnie dzieje.
Żyd Herzenstein, poseł do drugiej Dumy, już w r. 1909 wołał do Rosjan:
"Moi panowie, nie opierajcie się na chłopach, albowiem chłopstwo należy do nas, bo u nas pachnie ziemia"; wiedział ten człowiek wtedy, co mówił. Stało się to w kilka lat potem.
Już Teodor Hercel w swojej pracy "Der Judenstaat" wyraźnie zaznaczył, że rewolucjoniści całego świata są finansowani przez żydów. A Clemenceau w r. 1916 pisał, że jedynym szpiegowskim językiem, który przez długi czas było trudno odcyfrować, jest żargon.
Józef Renaich, redaktor "Figara", powiedział: "Żydzi są zawsze rewolucjonistami". Henry Guilbeaux w pracy swej, wydanej w Genewie p. t. "L a Cause Commune", powiada:
"Zorganizujemy szereg zamachów międzynarodowych, to znaczy, że nasi agenci wytracą wszystkich, których uznamy za szkodliwych dla międzynarodowego ruchu rewolucyjnego".
Żydzi są rewolucjonistami, ponieważ są wrogami naturalnymi naszej cywilizacji. Nie są oni wcale demokratami, jak niektórzy sądzą. Są to z natury autokraci, najwięksi wrogowie demokracji współczesnej.
"Can. Jewich Cronicle" wyraźnie, na podstawie dokumentów, stwierdza, że tam, gdzie jest jakikolwiek pokojowy system, żyd zakonspirowany stara się go podważyć.
Żydzi wszędzie stają na krańcowych biegunach. Gdzie jest monarchia, tam żydzi są socjalistami, gdzie jest republika - demokratami, gdzie jest socjalizm - bolszewikami. Jedni z nich to ci, którzy skupiają kapitał, inni zacięci wrogowie kapitału. Uzupełnieniem Rotschildów stają się Marks i Lassale.
Żydzi w rewolucji rosyjskiej bezwzględnie odegrali i odgrywają rolę decydującą. Zapragnęli być tymi nosicielami światła, które ma przyjść od Wschodu. Biorący udział w rewolucji rosyjskiej żydzi są sprzymierzeńcami żydów, rozsianych po całej kuli ziemskiej. Wszyscy przodujący żydzi, którzy tworzą dziś wszechświatową organizację, rozumieją, że rozstrzygnięcie kwestii żydowskiej może być sprowadzona tylko przez kataklizm, przez powszechne wstrząśnienie socjalne.
W Paryżu, w "Trocadero", odbył się 15 lutego 1921 r. zjazd Komitetu organizacji międzynarodowych żydowskich - i podówczas wołano na cały głos:
"Tylko Trzecia Międzynarodówka może być należytem wyjaśnieniem kwestii żydowskiej".
Ale ponad wszelką gimnastykę słów najwymowniejsze są liczby i fakty. J a k stwierdza "Libre Parole", 29 września 1920 r. wśród 556 komisarzy bolszewickich, zajmujących naczelne stanowiska, znajduje się 458 żydów. Więc nic dziwnego, że dziś patrzymy na żydów, jak na szerzycieli rewolucyjnego ruchu na świecie całym, zmierzających do zapanowania nad światem przez przewrót światowy. Czas już, aby świat się otrząsnął i do żydów zawołał :
"Bądźcie sobie nosicielami nowych świateł, zaprowadźcie nowy ład na ziemi, ale nie kosztem naszej cywilizacji, którą my, Aryjczycy, cenimy i z którą się nigdy nie rozstaniemy".
Jakież może być rozwiązanie kwestii żydowskiej? Oto zagadnienie. Mogą być tylko dwa rozwiązania.
- Albo żydzi poderwą podstawy państwowe ustroju nowoczesnego.
- Albo sami stworzą swoją suwerenność państwową.
Sprawdzają się dziś słowa Franciszka Liszta, który kiedyś powiedział;
"Nadejdzie moment, gdy kwestia pozostawienia żydów wśród nas, lub też wyeliminowania ich ewentualnego, stanie się dla wszystkich narodów cywilizacji kwestią życia lub śmierci".
Najbardziej uczciwi żydzi stawiali sprawę w ten sposób, że kwestia żydowska jest przede wszystkiem zagadnieniem narodowem.
Dlatego to dr. Daniel Pasmanik powiedział w swoim czasie:
"Największem kłamstwem, jakie żydzi na swoje pohańbienie stworzyli, jest stwierdzenie, że mogą oni być patriotami w swoich krajach. Żyd nigdy nie przestanie być żydem i należeć do swego narodu".
A we wspomnianej już książce "Judenstaat" Teodor Bercel powiada:
"Kwestia żydowska może być rozpatrywana jedynie, jako kwestia międzynarodowa. Musi być ona rozstrzygnięta na terenie polityki światowej przez radę narodów kulturalnych".
I dlatego wyłania się tu bardzo konkretne zapytanie:
"Czy syjonizm - czy przeciwko syjonizmowi?".
Dwaj profesorowie, uczeni, jeden - dr. Otto Walirburg, a drugi - dr. Leon Kellner, wołali już, że syjonizm jest daleko starszą kwestią i zagadnieniem, niż to przypuszcza Hercel w swej pracy "Judenstaat". Zwracając uwagę na "status quo" na owym terenie, gdzie ma się ów syjonizm zaszczepić, okazuje się, że jest dziś w Palestynie ludności około 969.000, w tej liczbie 85.000, a więc tylko około 12% żydów. Mają oni wprawdzie w samej Jerozolimie swoją szkołę handlową, seminarium nauczycielskie, w Haifie swój uniwersytet, politechnikę. W samej Jerozolimie wychodzą dziś wskutek wytężonej działalności syjonistów 2 dzienniki żydowskie, jest również czasopismo w języku żydowskim.
Są jednak wśród żydów przodujące umysły, które w zdecydowany sposób wypowiadają się przeciwko syjonizmowi, uważając go za rzecz niemożliwą, a wyeliminowanie żydów z pośród narodów europejskich poczytując za fantazję i urojenie. Do takich należy Weinninger, który w swoim czasie powiedział, że syjonizm uważa za coś nienormalnego, za coś, co się sprzeciwia naturze samych żydów, albowiem dla niego żyd jest przede wszystkiem kosmopolitą.
Józef Reinach tak samo stoi na stanowisku bezwzględnego antysyjonizmu, uważając, że niepodobna jest, aby żydzi mogli zapanować na tym terenie, który przechodził przez szereg wieków przez ręce Arabów, Turków, że tam nikt nie myśli naprawdę, aby mogli znowu przewodzić żydzi. Zresztą jest to kolebka chrześcijaństwa, więc będzie trudno tę kwestię załatwić.
Są zresztą pomiędzy żydami tacy, którzy zdają sobie sprawę, że rozstrzygnięcie kwestii żydowskiej może być tylko brane przez pryzmat syjonizmu. Powiadają oni, że żydzi posiadają w sobie bardzo dużo pierwiastków twórczych, więc mają prawo, aby stworzyć swoją własną państwowość.
Tak twierdzi Brandes, żyd z Kopenhagi, który przez 22 lata był przeciwnikiem syjonizmu, aż wreszcie wyraźnie wyznał przed światem całym, że nie widzi rozwiązania kwestii żydowskiej poza syjonizmem.
Max. Nordau, jeden z wybitniejszych żydów nowoczesnych, powiada:
"Dla mnie asymilizacja żydów z narodami, wśród których się znajdują, jest fikcją, jest czemś przeciwko naturze żydów. Są całe masy żydów, którzy za nic w świecie nie zechcą się asymilować, którzy woleliby śmierć ponieść, niż pozbyć się swej kultury. Wreszcie żydostwo nie jest rozpuszczalne w aryjskości".
Jakaż tedy konkluzja, gdy chodzi o rozstrzygnięcie kwestii żydowskiej?
Zestawiając wszystko, co przytoczyłem, rozstrzygnięcie kwestii żydowskiej oprzeć trzeba na tem, co jest najdalsze od wszelkiego fanatyzmu, t. j. na zdrowym rozsądku. Ten zdrowy rozsądek powiada, że każde obce ciało, które znajduje się w innym organizmie, powoduje w nim stan chorobotwórczy i wywołuje gorączkę, ropienie, a wreszcie śmierć. I choćby to był najpiękniejszy element, choćby diament sam, to na jedno wyjdzie, jak gdyby to był kawałek drzewa spróchniałego.
Ponieważ jednak żydzi są bezwzględnie obcym dla aryjskości organizmem, będą zawsze zatruwać organizm, w którym się znajdują, t.j. państwo nowoczesne, naród nowoczesny. Drugi moment, który wysuwa zdrowy sąd, stwierdza krótko i węzłowato: Ludy chrześcijańskie mogą być rządzone tylko przez chrześcijan.
Co się zaś tyczy nas, Polaków, krótko powiem: Jeżeli są szczerzy asymilatorowie, a są śród żydów ludzie uczciwi i zacni, trzeba ich przygarnąć. Jeżeli są tacy, którzy chcą budować swoje państwo czy w Palestynie, czy gdzie indziej - trzeba im z całego serca dopomóc. Z tymi zaś, którzy by próbowali tu jad bolszewizmu czy rewolucji światowej zaszczepiać, lub budować państwo w państwie - trzeba za wszelką cenę walczyć.
Przed oczy wasze, w możliwie obiektywnym układzie, rzuciłem tu obraz światowego stanowiska żydów:
1. Stwierdziłem, że niebezpieczeństwo dla cywilizacji ze strony żydostwa rzeczywiście istnieje.
2. Przytoczyłem opinię o żydach ludzi przodujących cywilizacji.
3. W skazałem na ten olbrzymi, potężny ruch żydoznawczy, który zaczyna się na Zachodzie, a zdąża do rozstrzygnięcia kwestii żydowskiej.
4. Wykazałem, że decydującym czynnikiem w zamieszkach rewolucyjnych jest żydostwo.
5. Wspomniałem nareszcie o możliwych sposobach, wypływających ze zdrowego rozumu, rozstrzygnięcia kwestii żydowskiej.
Wreszcie pozwalam sobie tu publicznie, ażeby mnie usłyszano, powiedzieć:
Niech żydzi nie myślą, że tu ksiądz z fanatyzmem staje i potępia naród, który wielkich ludzi wydał i wielką rolę odgrywa, że dodaje jadu antysemityzmu. Nie! Zwracam się tu z całą świadomością , przede wszystkiem do biednych żydów, ciemnych mas żydowskich, które znajdują się w szponach mafii i nawołuję, żeby sami siebie ratowali, żeby nie dali się wodzić za nos, żeby nie dali urządzać pogromów, które najczęściej są inspirowane przez inspiratorów żydowskich.
A potem zwracam się do uczonych żydów, przodujących, i powiadam: Zamiast nami się zajmować, idźcie na podobieństwo Uriela Acosty do tych ciemnych mas żydowskich.
Cała sytuacja światowa da się streścić dziś w tem zagadnieniu - z jednej strony Chrystus i Jego cywilizacja, a z drugiej Chrystusa wrogowie. I dlatego na przyszłym wiecu narodów, który będzie usiłował stworzyć podwaliny światowego pokoju, sprawa będzie rozstrzygnięta wtedy; gdy na stole rozpraw postawiony zostanie Krzyż.
W Rosji, w r. 1917, wystawiono Judaszowi Iskarjocie pomnik. Pragnę z całego serca i ufam, że i naród nasz w owej pamiętnej chwili, gdy kwestia żydowska rozstrzygnięta zostanie, na ziemiach swoich wystawi olbrzymi pomnik Chrystusowi Triumfatorowi.
ks. prof. Czesław Oraczewski 4 grudnia 1921 |
|
| |
Dodane przez prakseda
dnia kwietnia 27 2016 09:06:50 ·
9 Komentarzy ·
11 Czytań ·
|
|
|
|
|
|
Komentarze |
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
Oceny |
|
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Shoutbox |
|
|
Tylko zalogowani mogą dodawać posty w shoutboksie.
|
|
|
|
|
|
