 |
Nawigacja |
|
|
Użytkowników Online |
|
|
 Gości Online: 5
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanch Uzytkowników: 970
Najnowszy Użytkownik: lublin
|
|
|
|
|
|
|
"Zachowałam się jak trzeba" |
|
|
70 lat temu, 28 sierpnia 1946 r., o godz. 6.15 w gdańskim więzieniu przy ul. Kurkowej 12, komunistyczni oprawcy zamordowali siedemnastoletnią sanitariuszkę 5 Brygady Wileńskiej AK Danutę Siedzikówną "Inkę". Wraz z nią śmierć poniósł oficer wileńskiej AK ppor. Feliks Selmanowicz "Zagończyk".
Ppor. Feliks Selmanowicz "Zagończyk"
Umierali z okrzykiem "Jeszcze Polska nie zginęła!" i "Niech żyje "Łupaszko". "Inka" i "Zagończyk" zostali zabici strzałem w głowę przez dowódcę plutonu egzekucyjnego, ppor. Franciszka Sawickiego, ponieważ strzały z 10 pepesz plutonu mającego wykonać wyrok jedynie drasnęły dziewczynę i poraniły jej towarzysza niedoli, choć żołnierze strzelali z odległości trzech kroków. Wyrok śmierci był komunistyczną zbrodnią sądową, a zarazem aktem zemsty i bezradności UB wobec niemożności rozbicia oddziałów mjr. Zygmunta Szendzielarza "Łupaszki" .
"Inka" została aresztowana w Gdańsku rankiem 20 lipca 1946 r. Po bestialskim śledztwie 3 sierpnia 1946 r. Wojskowy Sąd Rejonowy w Gdańsku skazał ją na śmierć. "Inka" nie uległa namowom obrońcy z urzędu i nie podpisała prośby o ułaskawienie; pismo podpisał jej obrońca. Bierut nie skorzystał z prawa łaski. W grypsie do sióstr Mikołajewskich z Gdańska, krótko przed śmiercią, napisała:
"Jest mi smutno, że muszę umierać. Powiedzcie mojej babci, że zachowałam się jak trzeba".
Po latach Sąd niepodległej Rzeczypospolitej uznał wyrok komunistów z 1946 roku za zbrodnię sądową. 10 czerwca 1991 roku wyrokiem Sądu Okręgowego w Gdańsku Danuta Siedzikówna została zrehabilitowana, Sąd uznał, że poniosła śmierć za działalność na rzecz niepodległego państwa polskiego.
11 listopada 2006 r. "Inka" została pośmiertnie odznaczona przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski Polonia Restituta. Danuta Siedzikówna "Inka" ma symboliczny grób na cmentarzu garnizonowym przy ul. Giełguda w Gdańsku, a także pomnik w Narewce, ufundowany w 2007 r. staraniem Fundacji "Pamiętamy". Ma również tablicę pamiątkową w bazylice NMP w Gdańsku oraz kamienny obelisk w Sopocie, w parku jej imienia. 16 września 2012 r. w krakowskim Patriotycznym Parku Jordana został odsłonięty kolejny (zapewne nie ostatni) pomnik Danuty Siedzikowny "Inki", której imieniem z roku na rok nazywanych jest coraz więcej miejsc w Polsce.
"Inka" została zamordowana strzałem w głowę 28 sierpnia 1946 r. Jej ciało wrzucone do drewnianej skrzyni, przez lata spoczywało w bezimiennym grobie.
68 lat później, 12 września 2014 r. na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku, po wieloletnim śledztwie wydobyto szczątki osób, które miały przestrzelone czaszki . Znajdowały się one w czterech drewnianych skrzyniach bez wieka, zakopanych na głębokości ok. 40 cm tuż przy cmentarnym chodniku. W dniu 1 marca 2015 r. IPN ogłosił, że szczątki bohaterskiej sanitariuszki 5. Brygady Wileńskiej - Danuty Siedzikówny "Inki" zostały zidentyfikowane.
28 sierpnia, dokładnie w 70 rocznicę zamordowania "Inki" i "Zagończyka" w Bazylice Mariackiej w Gdańsku odbyła się uroczysta msza żałobna w ich intencji. Mszy przewodniczył metropolita gdański abp Sławoj Leszek Głódź.
- Po latach nazwano ich żołnierzami wyklętymi, niezłomnymi. Ale nazywano ich także inaczej: bandytami, zdrajcami ojczyzny, sługusami reakcji. Byli tępieni, torturowani, zabijani, skazywani na wieloletnie wyroki, odzierani z żołnierskiej czci, honoru i godności. Nie tylko oni, ale też rodziny, które się ostały i cierpiały - przypomniał abp Głódź.
Homilia ks. abp. Sławoja Leszka Głódzia wygłoszona podczas uroczystości pogrzebowych w Gdańsku Link
- To nie będzie tylko pogrzeb. To będzie patriotyczna manifestacja zadośćuczynienia, jakie państwo polskie czyni dzisiaj wobec swoich bohaterów. Powiem Państwu, że ja nie mam
przekonania, że my poprzez ten pogrzeb przywracamy im godności. Oni nigdy godności nie stracili. My przywracamy godność państwu polskiemu - mówił w Bazylice Mariackiej prezydent. - Jak to się stało, że trzeba było 27 lat czekać, by Polska mogła pochować swoich bohaterów? - pytał.
Przemówienie prezydenta Andrzeja Dudy wygłoszone podczas pogrzebu "Inki" i "Zagończyka" Link
Po Mszy św. kondukt pogrzebowy wyruszył ulicami miasta na Cmentarz Garnizonowy.
Przemówienie premier Beaty Szydło wygłoszone podczas pogrzebu "Inki" i "Zagończyka" Link
Przemówienie min. Antoniego Macierewicza wygłoszone podczas pogrzebu "Inki" i "Zagończyka" Link
Na godny pochówek Danuta Siedzikówna "Inka" i Feliks Selmanowicz "Zagończyk" czekali 70 lat. W niedzielę na miejsce wiecznego spoczynku na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku odprowadziły ich tysiące ludzi. Trumny złożono niemal dokładnie w tym samym miejscu, gdzie po egzekucji z 28 sierpnia 1946 r. oboje zostali skrycie pochowani. Hołd bohaterom II
wojny światowej i tzw. II konspiracji oddało państwo polskie z prezydentem RP Andrzejem Dudą na czele.
|
|
| |
Dodane przez prakseda
dnia sierpnia 29 2016 08:03:15 ·
9 Komentarzy ·
33 Czytań ·
|
|
|
|
|
|
Komentarze |
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
Oceny |
|
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Shoutbox |
|
|
Tylko zalogowani mogą dodawać posty w shoutboksie.
|
|
|
|
|
|
