 |
Nawigacja |
|
|
Użytkowników Online |
|
|
 Gości Online: 1
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanch Uzytkowników: 970
Najnowszy Użytkownik: lublin
|
|
|
|
|
|
|
Historia zatacza koło - Stanisław Michalkiewicz |
|
|
Natura ludzka bowiem na przestrzeni dziejów nie zmieniÅ‚a siÄ™ i podobnie jak w pierwotnych hordach, również i dzisiaj jednÄ… z siÅ‚ napÄ™dowych procesu dziejowego, a być może nawet siÅ‚Ä… głównÄ…, jest pragnienie dominacji. WystÄ™puje ono nie tylko w spoÅ‚ecznoÅ›ciach ludzkich, ale również wÅ›ród zwierzÄ…t żyjÄ…cych w stadach hierarchicznych. Marks pragnienie dominacji bÅ‚Ä™dnie sprowadzaÅ‚ do walki klas, ale przecież nie wyczerpuje ona caÅ‚oÅ›ci zagadnienia, bo - o czym Marks nie wiedziaÅ‚, a o czym my mogliÅ›my przekonać siÄ™ na przykÅ‚adzie socjalizmu realnego – niektóre zwierzÄ™ta byÅ‚y jednak równiejsze od innych również w spoÅ‚eczeÅ„stwie bezklasowym. Podejmowane sÄ… wprawdzie próby racjonalizowania pragnienia dominacji, ale to chyba niemożliwe, bo jak na przykÅ‚ad zracjonalizować pragnienie Muammara Kaddafiego, by zostać wÅ‚adcÄ… Stanów Zjednoczonych Afryki? Nie bez racji zatem niektórzy powiadajÄ…, że Pan Bóg tylko dlatego nie zsyÅ‚a na ziemiÄ™ drugiego potopu, ponieważ przekonaÅ‚ siÄ™ o bezskutecznoÅ›ci pierwszego.
Obecnie, ze wzglÄ™du na drugÄ… falÄ™ kryzysu finansowego, zaostrzyÅ‚ siÄ™ atak na „liberałów”, uznanych za sprawców gnÄ™biÄ…cych Å›wiat paroksyzmów. Wprawdzie goÅ‚ym okiem widać, że kryzys finansowy jest nastÄ™pstwem odejÅ›cia Å›wiata od standardu zÅ‚ota, co umożliwiÅ‚o nadprodukcjÄ™ pieniÄ…dza paÅ„stwowym, albo przynajmniej korzystajÄ…cym z nadanego przez paÅ„stwo przywileju emisji bankom, by w ten sposób sprostać wymaganiom socjalistycznego „paÅ„stwa dobrobytu”, które z liberalizmem nie miaÅ‚o i nie ma nic wspólnego - ale krytycy liberalizmu wiedzÄ… swoje i nie pozwolÄ… , by cokolwiek, a zwÅ‚aszcza powszechnie znane fakty zachwiaÅ‚y ich przekonaniem. W naszym nieszczęśliwym kraju krytyka liberalizmu, awansowanego w miÄ™dzyczasie do jednego z imion Szatana, jest wygodnym instrumentem politycznego przekomarzania, ponieważ pod hasÅ‚em zapewnienia każdego „godnego życia” bez wzglÄ™du na to, czy coÅ› robi, czy nie robi nic - pozwala demonizować przeciwnika bez wchodzenia w kÅ‚opotliwe szczegóły – podobnie zresztÄ…, jak zarzut „oszoÅ‚omstwa”, którym wobec swoich konkurentów szermujÄ… oskarżani o „liberalizm”. Takie przekomarzanie wprawdzie nie jest w stanie doprowadzić do żadnej sensownej konkluzji, ale ma tÄ™ zaletÄ™, iż bez specjalnego wysiÅ‚ku pozwala na emocjonalne rozhuÅ›tanie wielkich rzesz ludzi. Wbrew bowiem opiniom, iż czÅ‚owiek dąży do prawdy, nie jest to wcale takie oczywiste. Bardziej prawdopodobne i bardziej powszechne jest pragnienie, by ktoÅ› nieubÅ‚aganym palcem wskazaÅ‚ wroga, na którego bÄ™dzie można wszystko zwalić i obÅ‚udnie pÅ‚awić siÄ™ w stanie pierwotnej niewinnoÅ›ci.
Ponieważ ludzi forsujÄ…cych socjalizm nie uważam za specjalnie mÄ…drych, ale za to – za bardzo sprytnych - nie mogÄ™ pozbyć siÄ™ wrażenia, że obecne nasilenie ataków na „liberalizm” ze strony rzeczywistych sprawców kryzysu, ma na celu nie tyle nawet zatarcie Å›ladów i przerzucenie odpowiedzialnoÅ›ci na winowajcÄ™ zastÄ™pczego – chociaż i to zasÅ‚ugiwaÅ‚oby na uwagÄ™ – co przede wszystkim, przez wskazanie nieubÅ‚aganym palcem faÅ‚szywego tropu - odwrócenie uwagi milionów nieszczęśników, caÅ‚ego ludzkiego stada od rozpoczÄ™tego wÅ‚aÅ›nie zapÄ™dzania go do wspólnej obory. Na takie podejrzenie naprowadziÅ‚a mnie ponowna lektura najstarszego w literaturze Å›wiatowej opisu interwencjonizmu paÅ„stwowego, zawartego w biblijnej KsiÄ™dze Rodzaju. Chodzi oczywiÅ›cie o historiÄ™ Józefa egipskiego, który po różnych przygodach zostaÅ‚ kimÅ› w rodzaju pierwszego ministra faraona, dziÄ™ki przekonaniu go do pewnej spoÅ‚ecznej inżynierii. Wprawdzie Józef tylko zinterpretowaÅ‚ sen faraona, ale zinterpretowaÅ‚ go w sposób, który cwanemu faraonowi musiaÅ‚ siÄ™ spodobać, zwÅ‚aszcza, gdy ogarnÄ…Å‚ on swoim bystrym umysÅ‚em najdalsze tego nastÄ™pstwa. Jak wiadomo, Józef roztoczyÅ‚ przed faraonem wizjÄ™ gÅ‚odu, jaki miaÅ‚ nastać po upÅ‚ywie siedmiu lat tÅ‚ustych. Å»eby zÅ‚agodzić nastÄ™pstwa tej klÄ™ski Józef zaproponowaÅ‚ interwencjÄ™ paÅ„stwa w postaci naÅ‚ożenia na wszystkich chÅ‚opów 20-procentowego podatku zbożowego. Å»eby rzetelnie go wymierzyć, trzeba byÅ‚o powoÅ‚ać ogromnÄ… liczbÄ™ pisarzy i poborców, którzy oczywiÅ›cie z tego podatku musieli siÄ™ utrzymać. To jednak drobiazg w porównaniu z koniecznoÅ›ciÄ… natychmiastowego uruchomienia drugiego programu interwencyjnego w postaci budowy w caÅ‚ym paÅ„stwie gigantycznej sieci magazynów do przechowywania podatkowego zboża, no i koszar dla żoÅ‚nierzy, którzy tych magazynów pilnowali. Ten program wymagaÅ‚ kolejnej interwencji w postaci werbunku, a prawdopodobnie - wyznaczenia robotników, których trzeba byÅ‚o odciÄ…gnąć ze wsi, podobnie jak mobilizacji zwierzÄ…t pociÄ…gowych do transportu zboża i materiałów budowlanych. Siedem lat takiej polityki wystarczyÅ‚o do zrujnowania rolnictwa i wywoÅ‚ania klÄ™ski gÅ‚odu. Jest charakterystyczne, że bardzo skrupulatny biblijny autor tej ksiÄ™gi, ani sÅ‚owem nie wspomina o żadnych innych, np. naturalnych przyczynach klÄ™ski gÅ‚odu – zatem trzeba uznać, że tÄ… wstydliwie skrywanÄ… przyczynÄ… musiaÅ‚a być seria interwencyjnych polityk Józefa. Ciekawe, czy sam Józef i jego faraon takie skutki przewidzieli. Chyba tak i to nie tylko ze wzglÄ™du na sen faraona, ale przede wszystkim – ze wzglÄ™du na kolejne nastÄ™pstwa, jakie z kolei pociÄ…gnęła za sobÄ… klÄ™ska gÅ‚odu. Oto zmagazynowane podatkowe zboże Józef zaczÄ…Å‚ Egipcjanom s p r z e d a w a ć i – jak zaznacza skrupulatny autor ksiÄ™gi – już w pierwszej fazie zgromadziÅ‚ w skarbcu faraona „wszystkie pieniÄ…dze” z caÅ‚ej ziemi egipskiej, to znaczy – wydrenowaÅ‚ z gospodarki caÅ‚y kapitaÅ‚ finansowy. W etapie nastÄ™pnym, w zamian za podatkowe zboże, przejÄ…Å‚ na wÅ‚asność paÅ„stwa inwentarz żywy i martwy. W roku trzecim – w zamian za podatkowe zboże przejÄ…Å‚ na wÅ‚asność paÅ„stwa zarówno ziemiÄ™, jak i jej dotychczasowych wÅ‚aÅ›cicieli, którzy odtÄ…d zostali niewolnikami paÅ„stwowymi. Część niewolników przesiedliÅ‚ do miast, a na niewolników pozostawionych w utworzonych w ten sposób koÅ‚chozach, naÅ‚ożyÅ‚ wspomniany, 20-procentowy podatek w naturze. Warto przypomnieć, że w wieku XX identycznym trickiem, z wywoÅ‚aniem sztucznego gÅ‚odu wÅ‚Ä…cznie, posÅ‚użyÅ‚ siÄ™ Ojciec Narodów do przeprowadzenia kolektywizacji w Rosji.
Czy zatem wspomniane nasilenie krytyki „liberalizmu” nie jest aby propagandowÄ… przygrywkÄ… w wykonaniu skorumpowanych, albo po prostu tylko gÅ‚upich, chociaż oczywiÅ›cie utytuÅ‚owanych mÄ…drali, do wykorzystania kryzysu finansowego do przyspieszenia socjalistycznych przemian w skali caÅ‚ych kontynentów? Czy w tej sytuacji wypada tak bez zastrzeżeÅ„ wierzyć w spontaniczny charakter kryzysu finansowego? Is fecit, cui prodest – powiadali starożytni Rzymianie, co siÄ™ wykÅ‚ada, że zrobiÅ‚ ten, kto skorzystaÅ‚. A nietrudno siÄ™ domyÅ›lić, że - jeÅ›li nie liczyć finansowych grandziarzy, z których pewna część na kryzysie może siÄ™ jednak wywrócić – najwiÄ™kszym wygranym po udanym zapÄ™dzeniu wszystkich do wspólnej obory, bÄ™dzie faraon, no i oczywiÅ›cie – armia sÅ‚użących mu pisarzy i poborców, którym już dzisiaj, zgodnie, a nawet z pewnym naddatkiem w stosunku do zaleceÅ„ europejskich – faraon chce stworzyć pozory legalnoÅ›ci dla lustrowania stanu posiadania wszystkich swoich niewolników.
Stanisław Michalkiewicz |
|
| |
Dodane przez prakseda
dnia wrze¶nia 02 2011 06:26:39 ·
9 Komentarzy ·
214 CzytaÅ„ ·
|
|
|
|
|
|
Komentarze |
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
Oceny |
|
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Shoutbox |
|
|
Tylko zalogowani mogą dodawać posty w shoutboksie.
|
|
|
|
|
|
