 |
Nawigacja |
|
|
Użytkowników Online |
|
|
 Gości Online: 2
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanch Uzytkowników: 970
Najnowszy Użytkownik: lublin
|
|
|
|
|
|
|
Ubezpieczenia dla wszystkich |
|
|
To tragiczne wydarzenie może stać się okazją do zadania sobie kilku fundamentalnych pytań. Pierwszym jest kwestia egzekucji należności pracodawców wobec pracowników, często faktycznie niewykonalnej. Problemem jest też kwestia pracy na czarno, która - jak się okazuje - często nie jest kwestią "cwaniactwa" pracowników, lecz po prostu efektem braku innych możliwości zarobku.
Fundamentalnym problemem jest kwestia dostÄ™pu do opieki medycznej. Teoretycznie art. 68 obowiÄ…zujÄ…cej Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej stanowi: "Każdy ma prawo do ochrony zdrowia" oraz: "Obywatelom, niezależnie od ich sytuacji materialnej, wÅ‚adze publiczne zapewniajÄ… równy dostÄ™p do Å›wiadczeÅ„ opieki zdrowotnej finansowanej ze Å›rodków publicznych". Jednak w praktyce - i tak jest od czasu niesÅ‚awnych reform Buzka - prawo do korzystania z publicznej opieki zdrowotnej uzależnia siÄ™ od opÅ‚acania skÅ‚adek ubezpieczeniowych. I - jak siÄ™ okazuje - bardzo Å‚atwo z tego systemu wypaść. Kilka dni temu przez media przetoczyÅ‚a siÄ™ informacja, że system eWUÅš bardzo czÄ™sto pokazuje, że dana osoba jest nieubezpieczona, nawet jeÅ›li de facto ma ona prawo do ubezpieczenia. Wystarczy bowiem nie dopilnować biurokratycznych procedur (np. nie zorientować siÄ™, że prawo do ubezpieczenia z jednego źródÅ‚a wygasÅ‚o i trzeba zgÅ‚osić z drugiego), aby system pokazaÅ‚, że nie mamy prawa do opieki zdrowotnej. W ten sposób "okazuje siÄ™", że aktualnie prawa do korzystania z usÅ‚ug lekarza nie ma 7,5 proc. dorosÅ‚ych Polaków (czyli prawie 2 mln ludzi). Co prawda można - jeÅ›li rzeczywiÅ›cie ma siÄ™ prawo do ubezpieczenia - podpisać stosowne oÅ›wiadczenie. JeÅ›li jednak nie mamy takiego prawa - a dotyczy to osób pracujÄ…cych na czarno bÄ…dź na umowÄ™ o dzieÅ‚o – to zostaniemy obciążeni kosztami leczenia.
Polski aparat administracyjny coraz bardziej upodabnia się do cerbera, zazdrośnie strzegąc dostępu do usług medycznych. Historia pana Barszcza ilustruje, jak dramatyczne mogą być konsekwencje nieposiadania ubezpieczenia - choć w jego wypadku ze względu na rozgłos medialny, na szczęście ma szansę skończyć się dobrze. Nie każdy jednak, kto znajdzie się w trudnej sytuacji, może liczyć na zainteresowanie społeczne. Wystarczy, że nie mamy prawa do państwowej opieki zdrowotnej i spotka nas dość banalny wypadek - przewrócimy się na rowerze, spadniemy z roweru albo zachorujemy na ciężką acz powszechną chorobę, a już koszty leczenia mogą dalece przekroczyć najśmielsze oczekiwania. Prywatne ubezpieczenia zdrowotne to fantastyczna opcja dla ludzi, którzy mają dość pieniędzy na to, by zapłacić za przywilej czekania w pachnącej i świeżo odmalowanej poczekalni na wizytę lekarską, gdy złapie ich grypa, jednak nie są one w stanie zapewnić dobrej opieki w wypadku bardziej skomplikowanych procedur medycznych, a to z tego prostego względu, że nasz medyczny sektor prywatny jest obecnie dość skromny. Zresztą - większość osób, których dotyka problem braku ubezpieczenia w NFZ-ecie i tak nie stać by było na ubezpieczenie prywatne.
Całkiem niedawno minister Kosiniak-Kamysz zaproponował uproszczenia w zgłaszaniu bezrobotnych do ubezpieczenia, tak by odciążyć Urzędy Pracy od konieczności ciągłego weryfikowania uprawnień dla osób bezrobotnych. I jakkolwiek proponowane zmiany (obejmujące chociażby wyodrębnienie grupy trwale bezrobotnych i zapewnienie im prawa do opieki) idą w dobrym kierunku, to jednak, jak się wydaje, ciągle mieszczą się w filozofii obrony służby zdrowia przed elementem niepożądanym (czytaj - niepłacącym).
Tymczasem, jak sądzę, stoimy przed bardziej fundamentalnym pytaniem - na czym nam jako społeczeństwu bardziej zależy. Czy na tym, aby w imię dziwacznie pojętej "sprawiedliwości" oraz wątpliwego rachunku ekonomicznego dopuszczać do sytuacji, w której w naszym kraju ludzie umierają i popadają w kalectwo z powodu niemożliwości uzyskania dość standardowej pomocy medycznej, czy też jesteśmy gotowi powrócić do modelu, w którym opieka zdrowotna jest prawem, które przysługuje każdemu bez zaglądania w portfel i pytania o PESEL. Oczywiście za taką powszechną opiekę zdrowotną trzeba będzie płacić i konieczne jest znalezienie skutecznej metody jej finansowania. Kluczowe jest jednak to, czy w ogóle taki cel jesteśmy sobie w stanie na nowo postawić.
Krzysztof Posłajko |
|
| |
Dodane przez prakseda
dnia pa¼dziernika 05 2013 10:49:24 ·
9 Komentarzy ·
58 CzytaÅ„ ·
|
|
|
|
|
|
Komentarze |
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
Oceny |
|
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Shoutbox |
|
|
Tylko zalogowani mogą dodawać posty w shoutboksie.
|
|
|
|
|
|
