Leopold Okulicki urodził się 12 listopada 1898 r. w Bratucicach koło Bochni w rodzinie chłopskiej. Od 1910 r. uczęszczał do bocheńskiego gimnazjum. W maju 1913 r. przystąpił w Bochni do miejscowego Związku Strzeleckiego i rozpoczął kursy podoficerskie zakończone egzaminem rok później.
W październiku 1915 r. uciekł z domu i wstąpił do 3 Pułku Piechoty Legionów. Walczył zarówno w I wojnie światowej jak i w wojnie polsko-bolszewickiej.
Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę rozpoczął służbę w Wojsku Polskim, szybko uzyskując kolejne stopnie awansu. W 1936 r. został mianowany podpułkownikiem dyplomowanym.
W czasie kampanii wrześniowej walczył w obronie Warszawy, a od października współtworzył Służbę Zwycięstwu Polski i Związek Walki Zbrojnej - Okręg "Łódź". W latach 1940-1941 był komendantem ZWZ/AK terenów okupowanych przez sowietów.
W styczniu 1941 r. został aresztowany przez NKWD i osadzony w moskiewskim więzieniu na Łubiance. Po podpisaniu układów między rządem gen. Władysława Sikorskiego i rządem ZSRR, został zwolniony. Do maja 1942 r. objął funkcję szefa sztabu Armii Polskiej na terenie ZSRR oraz dowódcy 7 Dywizji Piechoty.
Po wyjściu armii generała Andersa na Bliski Wschód, został przeniesiony do Londynu. W 1944 r., już w stopniu generała brygady, wrócił do kraju, gdzie został zastępcą szefa sztabu Komendy Głównej Armii Krajowej. Przed wybuchem powstania przestał brać udział w pracach Komendy Główniej i zszedł do głębokiej konspiracji. Po jego klęsce, w październiku 1944 r. objął szefostwo sztabu KG AK.
19 stycznia 1945 r. w Częstochowie gen. Okulicki wydał rozkaz o rozwiązaniu AK i zwalniający żołnierzy z przysięgi, nakazując jednocześnie pozostanie w konspiracji.
W marcu tego samego roku został podstępnie aresztowany przez NKWD wraz z 15 innymi przywódcami AK i Państwa Podziemnego i wywieziony do Moskwy. Oskarżony o działalność wywrotową przeciwko Armii Czerwonej, 21 czerwca 1945 r. został skazany w tzw. procesie szesnastu na 10 lat więzienia.
Po 1945 r. jego los pozostawał nieznany. W odpowiedzi na noty dyplomatyczne rządów Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych w sprawie oskarżonych władze ZSRR ogłosiły, że Leopold Okulicki zmarł w więzieniu na Łubiance 24 grudnia 1946 r. na skutek ataku serca, a jego zwłoki zostały spalone.
Adam Bień oraz Antoni Pajdak, również oskarżeni w "procesie szesnastu", stwierdzili, że Okulicki został zamordowany - obaj mieli słyszeć, jak w Wigilię 1946 r. został wyprowadzony z celi nr 62 na egzekucję.
Paweł Brojek
Dodane przez prakseda
dnia grudnia 24 2013 07:35:10 ·
9 Komentarzy ·
20 Czytań ·
Komentarze
Brak komentarzy.
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Oceny
Dodawanie ocen dostępne tylko dla zalogowanych Użytkowników.
Proszę się zalogować lub zarejestrować, żeby móc dodawać oceny.
Brak ocen.
Logowanie
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Tylko zalogowani mogą dodawać posty w shoutboksie.
Louisroano 14/10/2017 22:25 Czesc wszystkim mam na imie Kacper 21 lat i jestem z Kolobrzegu. Na serwerze wisze od czasow tak zamieszchlych ze co tu gadac. Jestem milosnikiem cs 1. 6, cs jego, imetina, lola. Zajmuje sie budowanie LLK 11/02/2011 10:06 Gratuluję strony i oczekuję aktualizacji.
Pozdrawiam LLK