 |
Nawigacja |
|
|
Użytkowników Online |
|
|
 Gości Online: 4
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanch Uzytkowników: 970
Najnowszy Użytkownik: lublin
|
|
|
|
|
|
|
OSZWABIENI PRZEZ EUROKOŁCHOZ |
|
|
Telewizornie puszczały spoty (jeden kosztował 7mnl złotych) o "cudzie", prezentowały rozmówców - ekspertów dobranych na tę okoliczność i nastawionych do UE wyłącznie pozytywnie. I tak profesor Witold Orłowski, doradca prezydenta porównał unijną niby pomoc z tym, co kraje Europy Zachodniej otrzymały w ramach planu Marshalla. Elżbieta Bieńkowska, wicepremier oraz minister infrastruktury i rozwoju stwierdziła z przekonaniem, że bilans członkostwa w UE jest jednoznacznie pozytywny, bowiem "dobrze zainwestowane fundusze europejskie zwiększają konkurencyjność naszej gospodarki, pomagają rozwijać przedsiębiorczość i tworzyć miejsca pracy". Swoje dorzucił również niejaki Jerzy Kwieciński, ekspert - a jakże! - Business Centre Club, dla którego "najważniejsze jest to, że dzięki wejściu do UE staliśmy się członkiem największego systemu gospodarczego na świecie o jednolitych zasadach działania, zapewniliśmy stabilizację otoczenia politycznego dla Polski i dokończyliśmy transformację społeczno-gospodarczą".
To były głosy "autorytetów" i dlatego sam postanowiłem użyć kalkulatora i zweryfikować rzecz całą w sposób jak najbardziej racjonalny. Owszem, 61 mld euro czyli 258 mld zł to kwota działająca na wyobraźnię, ale po uwzględnieniu liczby Polaków oraz czasu w jakim była nam "dawana" spada do poziomu zgoła żałosnego. Okazuje się bowiem, że wspomniany na wstępie statystyczny Polak otrzymywał z Brukseli w ostatnim dziesięcioleciu średnio... 56 zł miesięcznie.
Ktoś powie: dobre i to! Dla całości obrazu i przejrzystości bilansu oprócz zysków trzeba jednak uwzględnić także koszty naszej obecności w UE. A te są przerażające, z jakiejkolwiek strony by ich nie liczyć.
Ot, choćby kwestia zatrudnienia. Pani Bieńkowska bredzi coś o tworzeniu nowych miejsc pracy dzięki unijnym funduszom. Tymczasem podpisanie umów przedakcesyjnych z Brukselą, zwłaszcza dotyczących otwarcia polskiego rynku na towary z krajów UE, kosztowało nas likwidację tysięcy zakładów pracy i powstanie co najmniej 2-milionowej armii bezrobotnych. Dzisiaj, po dziesięciu latach brukselskiej "opieki" liczba Polaków pozostających bez zatrudnienia formalnie pozostaje taka sama, lecz po uwzględnieniu ok. 2-milionowej emigracji zarobkowej oraz co najmniej takiej samej liczby bezrobotnych nie ewidencjonowanych przez urzędy pracy wzrasta po trzykroć.
Nawet gdybyśmy przyjęli wersję rządową, a pensję tylko minimalną (1.680 zł brutto) przypisali tylko dwóm milionom osób oficjalnie uznanych za bezrobotne, to i tak po 10 latach kwota utraconych w ten sposób wpływów do polskich kieszeni sięga 403,2 mld zł, tj. prawie dwukrotnie więcej niż wszystkie unijne "dotacje".
Najgorsze, że wyliczone straty poniesione przez Polskę w konsekwencji przyspawania do unijnego kołchozu to tylko wierzchołek góry lodowej. Trzeba bowiem pamiętać, że każde euro przekazane do Polski z Brukseli generuje co najmniej pięciokrotnie większe wydatki z naszej strony , które już teraz wywindowały dług publiczny państwa na niebotyczny poziom ok. biliona złotych.
Unijne "dotacje" narzucają bowiem konieczność, po pierwsze - wniesienia tzw. wkładu własnego, co zwykle oznacza sięganie po lichwiarsko oprocentowane kredyty, po drugie - wieloletniego finansowania z naszych podatków "inwestycji" (zwykle przydatnych psu na budę) już po ich zakończeniu. Przykład pierwszy z brzegu to budowa tzw. Teatru Szekspirowskiego w Gdańsku. Ma kosztować ok. 100 mln zł, przy czym połowę "daje" UE, a resztę mają pokryć solidarnie miasto Gdańsk i samorząd województwa, oczywiście z kredytów. Gdy teatr już powstanie kolejne miliony złotych na jego utrzymanie będą ściągane z podatków mieszkańców, choć dla nich daleko ważniejsze są np. bieżące remonty dróg.
Jakby tego było mało, zdecydowana większość unijnych "dotacji" - w dodatku powiększonych o spłacane przez nas kredyty - wraca z powrotem do naszych pseudo-dobrodziejów, zwłaszcza Niemców. Nie dość, że nasze, wydawałoby się, pieniądze przejmują zagraniczne firmy, to jeszcze największe z "dotowanych" inwestycji służą niemal wyłącznie dalekosiężnym celom Berlina, gdzie znajduje się faktyczny ośrodek decyzyjny UE. Wymownym przykładem są tutaj autostrady. Krociowe zyski z tytułu ich budowy trafiają do zagranicznych konsorcjów wyspecjalizowanych w złodziejskim traktowaniu swoich polskich podwykonawców, a gdy autostrady już powstaną, to służą przede wszystkim niemieckiej gospodarce - od zapewnienia taniego transportu towarów w ramach wymiany handlowej z Rosją, po zaopatrzenie dla niemieckich super- i hipermarketów, funkcjonujących praktycznie w każdym polskim mieście.
Henryk Jezierski
|
|
| |
Dodane przez prakseda
dnia maja 21 2014 06:50:11 ·
9 Komentarzy ·
11 Czytań ·
|
|
|
|
|
|
Komentarze |
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
Oceny |
|
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Shoutbox |
|
|
Tylko zalogowani mogą dodawać posty w shoutboksie.
|
|
|
|
|
|
